Wetenschappers geloven dat ze een manier hebben gevonden om zich te ontdoen van eeuwige verontreinigende stoffen

Onderzoekers hebben een nieuwe manier ontdekt om PFAS te vernietigen. Een relatief eenvoudig en betaalbaar proces dat buiten het lab nog steeds nodig is.

Naar verluidt heeft een groep wetenschappers een veilige en betaalbare methode ontdekt voor de vernietiging van “eeuwigdurende verontreinigende stoffen”. PFAS, of per- en polyfluoralkylverbindingen, worden aangetroffen in veel alledaagse producten, van Teflon-pannen met antiaanbaklaag tot flosdraad. Volgens de Amerikaanse Environmental Protection Agency zijn er momenteel minstens 12.000 van dergelijke stoffen in omloop. En ze hebben allemaal één ding gemeen: een koolstof-fluor-ruggengraat, een van de sterkste enkelvoudige bindingen in de organische chemie. Dit is wat PFAS-behandeld kookgerei zijn antiaanbakkarakter geeft. Deze stoffen kunnen echter schadelijk zijn voor de mens.

Onderzoekers hebben een nieuwe manier ontdekt om PFAS te vernietigen

Omdat ze zeer duurzaam zijn, vanuit moleculair oogpunt, kan PFAS generaties lang in bodem en water blijven bestaan. Wetenschappers hebben aangetoond dat langdurige blootstelling het risico op het oplopen van bepaalde soorten kanker kan verhogen, de immuniteit kan verlagen en de ontwikkeling van kinderen kan beïnvloeden. Onderzoekers hebben jarenlang geprobeerd uit te zoeken hoe ze deze koolstof-fluorbinding kunnen verbreken die PFAS zo veerkrachtig maakt, maar vandaag is er misschien een grote doorbraak bereikt.

Relatief eenvoudig en betaalbaar proces

In een studie gepubliceerd in het tijdschrift Science ontdekte een team van scheikundigen van UCLA, Northwestern University en China dat een mengsel van natriumhydroxide, een product dat met name in bakpoeder wordt gebruikt, en een organisch oplosmiddel genaamd dimethylsulfoxide (DMSO)) zeer effectief bij het splitsen van een grote subgroep van PFAS, geperfluoreerde carbonzuren of geperfluoreerde carboxylaten (PFCA). Toen studieauteur Brittany Trang het mengsel verhitte tot tussen de 79 en 121 °C, begonnen de bindingen tussen de PFAS-moleculen te breken. Na een paar dagen kan het mengsel zelfs de hoeveelheid gefluoreerde bijproducten verminderen en ze omzetten in onschadelijke moleculen. Natriumhydroxide is een van de belangrijkste elementen van dit mengsel.

die nog buiten het lab geplaatst moeten worden

Professor William Dichtel, een van de co-auteurs van het onderzoek, vertelde The New York Times dat er nog veel werk aan de winkel is voordat er buiten het lab een werkende oplossing wordt ontwikkeld. Er is ook het probleem van het volume. Afgelopen februari schatten wetenschappers dat mensen elk jaar ongeveer 50.000 ton PFAS in de atmosfeer vrijgeven. Een ander recent onderzoek wees uit dat regenwater in vier uithoeken van de wereld onbruikbaar is door de aanwezigheid van te veel van deze stoffen. Wetenschappers zijn echter erg enthousiast over de ontdekking van Brittany Trang. Dit kan onderzoekers nieuwe processen bieden om deze PFAS te vernietigen.