Brain-machine-interface helpt een verlamde persoon te eten door robotarmen te besturen

Een brein-machine-interface en robotarmen zorgen ervoor dat een verlamde persoon kan eten. En dit is nog maar het begin.

Moderne technologie heeft ongelooflijke vooruitgang geboekt op het gebied van geneeskunde. Kunstgebitten zijn bijvoorbeeld efficiënter dan ooit. Dit alles is veelbelovend. Maar we moeten nog vooruitgang boeken op het gebied van mens-machine-interfaces en in het bijzonder brein-machine, zodat dit type product gemakkelijk in het dagelijks leven kan worden geïntegreerd. Dit is een indrukwekkende vooruitgang .

Brain-machine-interface en robotarmen zorgen ervoor dat een verlamde persoon kan eten

Mensen met handverlamming kunnen in de toekomst aanzienlijk minder voedingsproblemen hebben. Onderzoekers van de Johns Hopkins University hebben een nieuwe techniek ontwikkeld waarmee een gedeeltelijk verlamde persoon zich kan voeden met behulp van robotarmen die via een hersen-machine-interface aan hem zijn bevestigd. Het was genoeg voor een man om op een bepaald moment kleine bewegingen met zijn vuisten te maken om te zien hoe handen uitgerust met een vork en mes voedsel snijden en naar zijn mond brengen. Volgens de onderzoekers kon hij zijn toetje in 90 seconden opeten.

Deze nieuwe methode ontwikkelt zich rond een gemeenschappelijk controlesysteem dat de behoefte aan mentale input minimaliseert om een ​​taak te voltooien. Een persoon kan zijn vier vrijheidsgraden (twee voor elke arm) gebruiken om tot 12 vrijheidsgraden in zijn robotarmen te controleren. Het intelligente responssysteem voor de prothese verminderde ook de werkdruk aanzienlijk.

En dit is nog maar het begin

De techniek is nog erg jong. De wetenschappers willen sensorische feedback toevoegen, zoals aanraking, in plaats van alleen te vertrouwen op visuele aanwijzingen. Ze hopen ook de algehele nauwkeurigheid en efficiëntie te verbeteren door de behoefte aan visuele bevestiging te verminderen. Op de lange termijn ziet het team dat dergelijke robotarmen complexe bewegingen herstellen en meer onafhankelijkheid bieden aan mensen met een handicap.