Review: Dell XPS 13 Plus combineert hoge prestaties met een tegenvallend ontwerp

De Dell XPS 13-laptop is een hoofdbestanddeel van ultralichte Windows-laptops, die meestal behoorlijke prestaties voor de prijs, uitzonderlijke draagbaarheid en een goed uiterlijk bieden.

Blijkbaar had Dell daar niet genoeg van, dus brachten ze de Dell XPS 13 Plus uit . Dit jaar geïntroduceerd (naast de meer traditionele XPS 13 uit 2022 ), dit is een verbeterde versie van de XPS 13 die prestaties op de eerste plaats zet.

Met wilde ontwerpopties kan het systeem een ​​CPU van 28 W ondersteunen. De XPS 13 uit 2021 heeft een chip van 15 W, terwijl de XPS 13 uit 2022 tot 12 W aan chipvermogen ondersteunt, wat een opmerkelijke prestatie is. Maar het is ook een geval waarin functie belangrijker is dan vorm. Simpel gezegd, het gebruik van de XPS 13 Plus was raar. Van dicht bij elkaar geplaatste toetsen en een reeks capacitieve aanraakfuncties tot minimale poortselectie, twijfelachtige bouwkwaliteit en extreem hoge temperaturen, deze machine kan frustrerend zijn bij alledaagse taken.

Als artiest heeft de XPS 13 Plus zijn voordelen. Maar als draagbare computer kunnen sommige ontwerpkeuzes u in de richting van andere krachtige dunne en lichte laptops duwen.

Functiebalk in Touch Bar-stijl

Dell laat de aanraakinvoer via de toetsenborden van zijn laptops niet in de steek. Je vindt een vergelijkbare instelling op de 13-inch MacBook Pro, hoewel alle andere MacBooks zijn teruggekeerd naar echte toetsen. Dells benadering van het capacitieve aanraakbereik is echter beperkter dan de aanraakbalk van Apple.

Ten eerste is het niet geprogrammeerd. Het kan Esc, multimediatoetsen (waaronder een handige knop voor het dempen van de microfoon die oplicht), helderheidsregelaars, een Windows Project-knop en enkele navigatietoetsen weergeven. Als u op Fn drukt, geeft de functiebalk ook Esc en F1-F12 weer, en u kunt deze lay-out op zijn plaats vergrendelen door Fn + Esc ingedrukt te houden.

Dell introduceerde de touchpad-achtige bovenste rij, niet alleen om anders te zijn. Omdat de toetsen capacitieve aanraking gebruiken, zijn ze 1,4 mm dik in plaats van de verticale 3,2 mm die nodig is voor traditionele knoppen. Deze oplossing bespaart ruimte en stelde Dell in staat om de scharnieren naar bredere punten te verplaatsen om de systeemkoeling te verbeteren, aldus het bedrijf. Maar toen de laptop gedurende langere tijd op maximale prestaties draaide, werd de functionele rij zo heet dat het onaangenaam was om aan te raken.

De functieset is niet een gebied waar frequente innovatie plaatsvindt, en ik waardeer het dat Dell het opnieuw heeft ontworpen in naam van de prestaties en niet alleen als een gimmick. Maar als iemand die de voorkeur geeft aan mechanische toetsenborden, is het moeilijk om van capacitieve aanraakinvoer te houden. In mijn weken met de laptop heb ik af en toe toetsen op de bovenste rij verkeerd getypt, wat waarschijnlijk niet zou zijn gebeurd als het standaardknoppen had. In zeldzame gevallen heb ik per ongeluk een rij aangeraakt terwijl ik een of twee invoer registreerde bij het gebruiken van een nummerrij.

Omdat op de functiebalk bedieningselementen zijn geïnstalleerd, hoeft deze niet te worden geconfigureerd. Maar het lijkt nog steeds alsof er ruimte is voor meer functies. Er zijn bijvoorbeeld geen bedieningselementen voor het achteruit of vooruit afspelen van media, en in tegenstelling tot veel recente ultralights die ik heb getest, is er geen knop of lampje op het toetsenbord om aan te geven dat de webcam is uitgeschakeld. Er is ook geen indicatielampje wanneer het volume gedempt is.

Ik merkte dat de felle achtergrondverlichting van de functionele rij soms afleidt, maar er is geen manier om het uit te schakelen. De omgevingssensor naast de webcam past automatisch de helderheid van de rij aan op basis van de verlichting in de kamer.

Er zijn echter veel ergere dingen dan een aantal functies, vooral als de rest van het toetsenbord fantastisch is. Helaas is dat niet het geval.