Apple, Atari i Commodore, o rany! Poznaj luksusową domową szafkę komputerową w stylu vintage

W świecie, w którym miliony ludzi noszą w kieszeniach superkomputery z lat 90., warto wrócić do technologii z czasów, gdy maszyna 1-megahercowa na komputerze stacjonarnym stanowiła znaczący krok naprzód. Niedawno kolekcjoner Brian Greene pochwalił się na Twitterze swoją kolekcją starych komputerów i pomyśleliśmy, że fajnie byłoby zapytać go, dlaczego i jak założył swoją domową pracownię komputerową.

Na co dzień Green pracuje jako starszy inżynier systemowy w Arkansas. Ale po godzinach „Lodołamacz” (jak często nazywa się go w sieci) skupia swoją pasję na kolekcji starych komputerów, które tworzył przez dziesięciolecia, oraz na systemie Bulletin Board System (BBS) o nazwie „Particles”, który działa od tamtej pory. 1992.

Zainteresowanie Greena komputerami sięga roku 1980, kiedy po raz pierwszy użył Apple II+ w szkole podstawowej. „Moja starsza siostra przyniosła do domu wydruk programu w języku BASIC, nad którym pracowała, i byłem zdumiony, że można powiedzieć komputerowi, co ma robić, używając języka przypominającego angielski” — wspomina Green. „Kiedy zdałem sobie sprawę, że można programować gry, byłem uzależniony”.

Pomimo wczesnej styczności z Apple II, Commodore 64 z 1982 roku naprawdę podbił jego serce. Jako pierwszy komputer z napędem dyskietek kosztował dziecko dużo, więc spędził całe lato oszczędzając pieniądze na papierowej trasie, aby go kupić. „Większość moich ówczesnych znajomych je miała” — mówi.

Dziś kolekcja zabytkowych komputerów Greena obejmuje szeroką gamę maszyn, z których najrzadszym jest Commodore B128-80 z 1982 roku. Model ten, będący częścią nieudanej serii komputerów Commodore B, ledwo wydostał się z domu, zanim wtyczka została odłączona. ciągnąć, według Greene’a. „Spośród serii B ta jest najpopularniejsza, wykonano około 10 000 kopii” — mówi Green. „Podczas gdy inne modele miały tylko kilkaset”.

Zapytaliśmy go, który komputer jest najtrudniejszy do wyśledzenia, a on wskazał pechowego Apple III , który Apple wypuścił w 1980 roku jako udaną kontynuację swojego bardziej znanego prequela: „Prawdopodobnie chodziło mi o Apple III. Najdłuższy. Większość komputerów można kupić, jeśli chcesz wydać pieniądze w serwisie eBay, ale nie jest to tak zabawne, jak kupowanie czegoś na targach lub pchlim targu. Znalazłem działającego Apple III na ostatnim festiwalu komputerów vintage na Środkowym Zachodzie w dobrej cenie i pozwoliłem, by był prezentowany z dumą”.

Założenie pracowni komputerowej

Z tych zdjęć jasno wynika, że ​​domowe laboratorium komputerowe Greena jest ćwiczeniem z nostalgii za technologią broni. Jego celem jest odtworzenie doświadczeń komputerowych z lat 80., kiedy dorastał czytając czasopisma takie jak Family Computing.

„Co miesiąc ogłaszano lub testowano nowy komputer” — mówi. „Byłem wtedy dzieckiem i nie było mnie stać na żaden z tych komputerów, ale zawsze fascynował mnie różny sprzęt. Chciałem spróbować ich wszystkich! te maszyny mają również niewielką ilość nowszego sprzętu”.