Ubuntu 23.10 to Minotaur, który porusza się szybciej i zajmuje mniej miejsca

Ubuntu 23.10 , o nazwie kodowej Mantic Minotaur, jest 39. wydaniem Ubuntu i jedną z trzech mniejszych wersji przejściowych, które firma Canonical wypuszcza pomiędzy wersjami z długoterminowym wsparciem (LTS). Ta ostatnia przejściówka przed kolejnym LTS nie wyróżnia się odważnymi funkcjami, które można rozpoznać na pierwszy rzut oka. Ale konfiguruje kilka przydatnych opcji i aktualizacji, które powinny pozostać w Ubuntu przez jakiś czas.

Wyszczuplony i umięśniony

Dwie największe zmiany w Ubuntu 23.10 dotyczą instalatora. Ubuntu domyślnie korzysta teraz z „instalacji domyślnej”, która różni się od „domyślnej” nawet jednej wersji wcześniej. „Domyślny” jest opisywany jako „Tylko niezbędne elementy, przeglądarka internetowa i podstawowe narzędzia”, natomiast „Pełny” to „Wybór narzędzi biurowych, narzędzi, przeglądarki internetowej i gier przyjaznych dla trybu offline”. „Domyślny” jest nieco podobny do tym, czym była „Minimalna” w poprzednich wersjach, podczas gdy „Pełna” jest przeznaczona dla tych, którzy są offline, mają wolne połączenia lub po prostu chcą od razu jak najwięcej opcji.

W tej chwili większość ludzi nie zaoszczędzi wiele, zakładając, że zainstalują plik ISO. ISO dla Ubuntu 23.10 wynosi 4,6 GB, czyli mniej niż 4,9 GB ISO Ubuntu 23.04, ale nie drastycznie. To może się jednak zmienić; Pracownicy Ubuntu zauważają, że mają większe plany dotyczące opcji udostępniania i instalacji , co może nastąpić w wersji 24.04. Na razie jest to sposób na uniknięcie bałaganu w wyszukiwaniu aplikacji, przynajmniej jeśli nie na całym dysku.

W innym miejscu instalatora możesz teraz wybrać ZFS jako podstawowy system plików. Dostępna jest również eksperymentalna opcja skonfigurowania szyfrowania całego dysku w module Trusted Platform Module (TPM) zamiast polegania wyłącznie na hasłach do szyfrowania dysku. Dzięki temu Ubuntu jest zaktualizowane do systemu Windows, oferując sposób zarówno na zabezpieczenie systemu, jak i na własnej skórze dowiedzenie się, że brakuje Ci klucza zapasowego, aby uzyskać dostęp po majstrowaniu przy opcjach rozruchu. (Żartuję! Trochę.)

Kiedy już znajdziesz się na pulpicie i potrzebujesz czegoś więcej niż kilku nielicznych aplikacji, znajdziesz kolejną ważną rzecz, którą Ubuntu zaktualizowało: Centrum aplikacji. Portal oprogramowania Ubuntu, wciąż nazywany w różnych miejscach Snap Store, nadal umieszcza skonteneryzowane aplikacje Snap na pierwszym planie . Ale teraz robi to o wiele szybciej, ponieważ cała aplikacja została przepisana w Flutter, nowej domyślnej aplikacji Ubuntu dla aplikacji komputerowych . Od razu wyczuwam różnicę, ale głównie świadczy to o powolności poprzedniego interfejsu. Pierwsze wyniki, jakie pokazuje, to pakiety Snap, a następnie „pakiety Debiana” są oferowane poniżej linii podziału.

Ubuntu 23.10 dodaje dedykowane narzędzie do aktualizacji oprogramowania sprzętowego, które nie wymaga dużej wydajności polegającej na utrzymywaniu procesu centrum oprogramowania działającego w tle. Aktualizacja oprogramowania układowego systemu Linux przeszła długą drogę w ostatnich latach i warto ją mieć, szczególnie na urządzeniach z jednym uruchomieniem.

Pakiety GNOME i jądra

Większość pozostałych zmian, na które zwracają uwagę użytkownicy, wynika z aktualizacji do GNOME 45 . Najważniejsze zmiany to:

• Nowy „Wskaźnik aktywności” na górnym pasku, który pokazuje obszar roboczy, w którym się znajdujesz, i który wycofuje poprzednie pole tekstowe, które pokazywało nazwę bieżącej aplikacji.
• Ulepszono wydajność wyszukiwania w wielu domyślnych aplikacjach GNOME, w tym w Plikach, Kalendarzu i narzędziu wyszukiwania systemowego.
• Wskaźnik pokazujący, kiedy używana jest kamera systemowa (chociaż ta kamera musi używać Pipewire ).
• Nowe domyślne aplikacje do przeglądania zdjęć i aparatu

Specyficznie dla Ubuntu, wprowadzono ulepszenia w skalowaniu ułamkowym (z pewnością obszar, w którym przebieg może się różnić) i kafelkowaniu. Oprócz standardowych opcji lewe/prawe/górne/dół/pełne okno, możesz teraz przeciągnąć okno do jednego z rogów pulpitu, aby zajmowało jedną czwartą użytecznej przestrzeni pulpitu. Nie jest to całkiem pulpit z kafelkami, ale można się tam dostać, uchylając okno.

Jądro 6.5 zapewnia także Ubuntu kilka nowych funkcji i ulepszeń, w tym krótszy czas uruchamiania systemów z procesorami Xeon lub EPYC, lepszą wydajność procesorów Ryzen, obsługę MIDI 2.0 w ALSA, obsługę ACPI dla architektur RISC-V i wiele więcej. Dwie z bardziej zauważalnych ulepszeń polegają na tym, że niektóre kontrolery Xbox obsługują teraz w wersji 6.5 funkcję haptycznego sprzężenia zwrotnego, a ROG Ally firmy Asus ma teraz działający dźwięk, dzięki niektórym ciężko pracującym fanom Steam OS .

Na głębszym poziomie zasady AppArmor w Ubuntu 23.10 mogą teraz implementować ograniczone przestrzenie nazw nieuprzywilejowanych użytkowników . Przestrzenie nazw nieuprzywilejowanych użytkowników, które idealnie nadają się do zapewnienia użytkownikom innym niż root dostępu do pewnych uprzywilejowanych możliwości, stanowią obecnie główną część łańcuchów exploitów — według szacunków Google 44% . Ta nowa polityka zawiera wiele elementów, ale Ubuntu zasadniczo sprawdza i wprowadza nowe ustawienia domyślne w aplikacjach, które chcą korzystać z tego narzędzia.

Kolejną zmianą w aplikacjach jest sposób obsługi archiwów pakietów osobistych (PPA) w wersji 23.10 . Wcześniej umowy PPA były dodawane do a. list w /etc/apt/sources.list.d, a zbiór kluczy GPG został dodany w innym miejscu. Teraz wszystkie umowy PPA muszą zostać dodane jako. pliki źródłowe, zakodowane jako deb822. Zapobiega to wzajemnemu wykorzystywaniu przez repozytoria kluczy i gwarantuje, że po usunięciu umowy PPA z systemu jej klucz pozostanie wraz z nią.

Istnieje oczywiście wiele wersji Ubuntu , które w podobny sposób zawierają aktualizacje jądra 6.5, komputerów stacjonarnych i kilka innych unikalnych zmian. Xubuntu, wersja desktopowa Xfce, lepiej obsługuje gładziki Apple Magic. 9to5Linux zawiera zmiany w smaku i linki do ich pobrania.