Intel wykorzystuje więcej e-rdzeni, aby zwiększyć wydajność w ujawnionej linii procesorów 13. generacji

Nasza wiedza na temat procesorów Intel Core 13. generacji, o nazwie kodowej „Raptor Lake”, wciąż ewoluuje przed ich premierą zaplanowaną tej jesieni. Obecna generacja płyt głównych z układami Alder Lake dodaje dla nich wstępne wsparcie, a teraz szacunkowa lista linii procesorów do komputerów stacjonarnych ( według Tom’s Hardware ) sugeruje, że Intel będzie polegał na swoich rdzeniach procesorów o niskiej wydajności (rdzeniach elektronicznych) przez większość swoich wzrost produktywności.

Na podstawie ujawnień Intela wiemy, że procesory Raptor Lake będą wykorzystywać te same architektury CPU i GPU oraz proces produkcyjny Intel 7, co Alder Lake. Jego wysokowydajne rdzenie (rdzenie P) będą oparte na architekturze o nazwie „Raptor Cove”, chociaż białe księgi nie rozróżniają tych dwóch.i rdzeń „Golden Cove” Jeziora Olchowego. A rdzenie E będą oparte na tej samej architekturze Gracemont pochodzącej z atomu, z której korzysta Alder Lake. Duże rdzenie radzą sobie z ciężką pracą i zapewniają najlepszą wydajność w grach i innych aplikacjach, które korzystają z dobrej wydajności pojedynczego rdzenia, podczas gdy rdzenie elektroniczne nadają się do zadań o niższym priorytecie i zadań w tle, a także obciążeń roboczych, takich jak kodowanie wideo i renderowanie na procesorze baza. zadań, które mogą jednocześnie wykorzystywać wszystkie rdzenie procesora. Trudno jest dokonać dokładnego porównania wydajności, ale testy AnandTech na poszczególnych rdzeniach elektronicznych pokazują, że przez większość czasu są one mniej więcej tak szybkie, jak średniotonowy rdzeń procesora Skylake szóstej generacji.

Intel potwierdził również , że niektóre układy Raptor Lake będą zawierać do 24 rdzeni fizycznych rozmieszczonych w ośmiu rdzeniach P i 16 rdzeniach E. Maksymalna liczba procesorów Alder Lake to osiem E-rdzeni, co daje w sumie 16 rdzeni fizycznych.

Ta szacunkowa lista procesorów opiera się na tej wiedzy, przy założeniu, że najlepsze procesory Raptor Lake Core i9 będą zawierały 16 E-rdzeniowych w porównaniu z obecnymi ośmioma, i że wszystkie Raptor Lake Core i7 będą miały osiem E-rdzeniowych, podczas gdy Alder Lake i7 będą zawierać osiem lub cztery. Klastry czterech lub ośmiu rdzeni E również pojawią się po raz pierwszy w całej warstwie Core i5. Obecne i5-12600 (no K), 12500 i 12400 nie mają w ogóle E-rdzeni, podczas gdy i5-13600 i 13500 będą podobno zawierać osiem E-rdzeni, a i5-13400 pojawi się z czterema. Jedynym układem Raptor Lake bez rdzeni E wydaje się być i3-13100, który pozostaje czterordzeniowym procesorem ze wszystkimi rdzeniami P.

Podejście „dodaj więcej rdzeni” jest zgodne ze strategią Intela mającą na celu poprawę wydajności procesorów ósmej, dziewiątej i dziesiątej generacji. Wszystkie były oparte na jakiejś wersji architektury Skylake z 2015 roku i procesie produkcyjnym 14 nm, ale firma stale dodawała więcej rdzeni, aby przeciwdziałać sukcesowi AMD z linią procesorów Ryzen. Chociaż Intel stosuje ten sam proces produkcyjny dla Alder Lake i Raptor Lake, produkcja większych, szybszych układów scalonych w dużych ilościach staje się łatwiejsza wraz ze wzrostem wydajności układów scalonych i zmniejszeniem liczby defektów.

Chipy 13. generacji są wymienione na tych samych poziomach TDP, co ich odpowiedniki 12. generacji, chociaż podstawowe zegary procesora są zmniejszone dla wszystkich chipów z wyjątkiem i3-13100. Częstotliwości Turbo Boost będą prawdopodobnie nieco wyższe niż w przypadku procesorów 12. generacji, więc Intel może nadal twierdzić, że ma lepszą wydajność jednowątkową. Jednak gdy wszystkie rdzenie są ładowane w tym samym czasie, mogą nie być w stanie pracować z szybkościami Alder Lake i pozostać w domyślnym zakresie mocy Intela. Podobnie jak w przypadku Alder Lake, podniesienie limitów mocy powyżej domyślnych wartości Intela powinno drastycznie zwiększyć wydajność większości tych układów kosztem (czasami nieproporcjonalnie) wyższego zużycia energii i temperatur.

Nadchodząca architektura procesora AMD Zen 4 będzie nadal wykorzystywać bardziej tradycyjny projekt z różną liczbą identycznych „rdzeni P” (AMD ich tak nie nazywa, ale dobrze jest myśleć o nich w ten sposób ze względu na spójność). Wczesne i bardzo pobieżne plotki sugerują, że Zen 5 może mieć hybrydową konstrukcję z rdzeniami Zen 5 P i rdzeniami E opartymi na zmodyfikowanej wersji Zen 4, ale AMD tego nie potwierdziło i jest mało prawdopodobne, aby otrzymaliśmy oficjalnego Zen 5 nowości do przyszłego roku. roku.

Te hybrydowe architektury procesorów sporadycznie powodowały problemy ze starszym lub niejasnym oprogramowaniem, w tym niektórymi starszymi grami i oprogramowaniem testowym, które z tego czy innego powodu interpretuje obecność drugiej architektury procesora jako obecność drugiego fizycznego komputera. Ale z biegiem czasu problemy te są rozwiązywane za pomocą łatek systemu Windows i aktualizacji aplikacji , a przynajmniej niektóre komputery pozwalają je obejść w krótkim czasie, wyłączając rdzenie elektroniczne.