Intel wpycha procesory Alder Lake do komputerów stacjonarnych do laptopów z procesorami z serii Core HX

Na początku tego roku Intel ogłosił trzy iteracje swojej dwunastej generacji architektury procesorowej Alder Lake do laptopów: serię U dla cienkich i lekkich ultrabooków, serię P dla cienkich i lekkich laptopów do stacji roboczych oraz serię H dla bardziej wydajnych stacji roboczych i laptopów do gier z dużą ilością miejsca na duże wentylatory procesora i radiatory.

Teraz Intel dodaje kolejną serię układów: serię HX , przeznaczoną do jeszcze szybszych laptopów. Pomimo wspólnej litery z układami serii H, procesory H i HX nie mają ze sobą wiele wspólnego. Chipy z serii H to większe wersje procesorów Intel do laptopów z mocniejszymi zintegrowanymi procesorami graficznymi, zintegrowanym portem Thunderbolt i zintegrowanym kontrolerem chipsetu w tym samym pakiecie, co reszta procesora. Z drugiej strony układy HX wykorzystują te same matryce, co układy Intel Alder Lake do komputerów stacjonarnych, ale są lutowane do płyty głównej laptopa, a nie podłączane do gniazda procesora.

Te procesory mają wyższy TDP niż ich odpowiedniki z serii H, z podstawowym TDP 55 W zamiast 45 W i 157 W Turbo TDP zamiast 95 do 115 W TDP z serii H. Wzrost mocy oznacza, że ​​układy te będą działać szybciej i dłużej niż procesory z serii H ze względu na większe zużycie energii i rozpraszanie ciepła. Jednak nasze testy tych procesorów do komputerów stacjonarnych pokazują, że procesory Core i7 i i9 odniosą większe korzyści z wyższych limitów mocy niż wersje Core i5 o mniejszej liczbie rdzeni.

Będąc skalowanym i przepakowanym procesorem do komputerów stacjonarnych, ma on pewne zalety i wady w porównaniu z konwencjonalnymi procesorami do laptopów z serii H. Z drugiej strony chipy Core i7 i Core i9 oferują dodatkową parę rdzeni P i osiem wydajnych rdzeni dla 16 strumieni. Tak długo, jak twój laptop może obsłużyć dodatkowe wymagania dotyczące zasilania, powinien być dobry dla wydajności procesora i zadań renderowania.

Te procesory obsługują również PCI Express 5.0, choć na razie nie ma to większego sensu – nowoczesne karty graficzne i dyski SSD nie korzystają jeszcze z nowego standardu i nie będą go używać w najbliższym czasie. Obsługują również podkręcanie pamięci, podobnie jak ich odpowiedniki na komputery stacjonarne, a wersje kompatybilne z vPro obsługują również pamięć ECC.

To, czy będą Ci przeszkadzać wady, zależy od tego, co robisz. Maksymalna liczba zintegrowanych procesorów graficznych chipów to 32 jednostki wykonawcze (UE), w porównaniu z maksymalnie 96 w procesorach serii H. Notebooki z procesorami HX prawie na pewno będą wyposażone w dedykowane procesory graficzne, co zwykle nie jest wielką sprawą, ale brak wbudowanej łączności procesorów Thunderbolt 4 jest bardziej rażący. Możesz dodać maksymalnie dwa dedykowane kontrolery Thunderbolt, ale zwiększa to koszty i złożoność.

Chipy z serii Core i7 i i9 HX mogą mieć sens dla osób, które chcą mieć całą wydajność procesora, jaką mogą uzyskać w laptopie, ale prawdopodobnie najlepiej unikać dziwnych ofert Core i5 HX. Zawierają tylko cztery rdzenie P i cztery lub osiem rdzeni E, nie więcej niż zwykłe chipy z serii H, a przy takiej liczbie rdzeni jest mało prawdopodobne, aby skorzystały znacznie ze zwiększonego TDP.

Intel nie podał konkretnej daty dostępności laptopów z procesorami z serii HX, ale powiedział, że „ponad 10 modeli stacji roboczych i gier” zostanie wydanych przez producentów komputerów „w tym roku”.

Lista obrazów z firmy Intel