Jak uaktualnić do systemu Windows 11, niezależnie od tego, czy komputer jest obsługiwany, czy nie

Windows 11 istnieje już prawie rok, a jego pierwsza duża aktualizacja zostanie wydana w ciągu najbliższych kilku tygodni. Nawet jeśli nasza wstępna recenzja nie przekonała Cię o potrzebie aktualizacji, być może myślisz o niej teraz, gdy jest ona bardziej ugruntowana, a niektóre z największych wczesnych błędów zostały naprawione.

Zebraliśmy różnego rodzaju zasoby, aby stworzyć kompleksowy przewodnik instalacji aktualizacji do systemu Windows 11. Zawiera on wskazówki i instrukcje krok po kroku dotyczące włączania oficjalnie wymaganych funkcji, takich jak TPM i Bezpieczny rozruch, a także oficjalne i nieoficjalne sposoby omijaj sprawdzanie wymagań systemowych na „nieobsługiwanych” komputerach, ponieważ Microsoft nie jest twoim rodzicem i dlatego nie może ci mówić, co masz robić.

Miałem system Windows 11 działający na komputerach tak starych, jak Dell Inspiron 530 z 2008 roku i chociaż nie mówię, że to jest to, co powinieneś zrobić, to jest to, co możesz zrobić.

Jak zdobyć Windowsa 11?

Najłatwiejszym sposobem uzyskania systemu Windows 11 jest sprawdzenie usługi Windows Update na obsługiwanym, w pełni zaktualizowanym komputerze z systemem Windows 10. Ale jeśli go tam nie widzisz lub jeśli masz wiele komputerów do aktualizacji i chcesz pobrać nowy system operacyjny tylko raz, są inne opcje.

Microsoft oferuje wiele sposobów ręcznego uruchamiania systemu Windows 11 . Jednym z nich jest użycie aplikacji Asystent ustawień zainstalowanej na komputerze w celu przeprowadzenia normalnej instalacji aktualizacji za pośrednictwem usługi Windows Update. Drugim jest skorzystanie z narzędzia Windows 11 Media Creation Tool, które automatyzuje proces tworzenia rozruchowego dysku instalacyjnego USB lub pobierania instalacyjnego pliku ISO. Jeśli masz dysk USB, możesz go uruchomić, aby przeprowadzić czystą instalację, lub uruchomić aplikację instalacyjną z systemu Windows 10, aby przeprowadzić normalną instalację aktualizacji. Możesz także nagrać ISO na DVD, ale instalacja z dowolnej pamięci USB, nawet starej pamięci USB 2.0, będzie znacznie szybsza, więc nie powinieneś tego robić. Na koniec możesz po prostu pobrać plik ISO bezpośrednio z Witryna Microsoft .

Czy muszę za to zapłacić?

Windows 11 to bezpłatna aktualizacja do systemu Windows 10. Jeśli więc korzystasz z systemu Windows 10 Home lub Pro na swoim komputerze, niezależnie od tego, czy jest on oficjalnie obsługiwany, czy nie, będziesz mógł zainstalować i aktywować równoważną wersję systemu Windows. jedenaście.

Jeśli instalujesz system Windows 11 na nowym komputerze, który sam zbudowałeś, powinieneś oficjalnie kupić licencję na system Windows 10 lub Windows 11. Można je kupić w witrynach detalicznych, takich jak Amazon, Newegg, Best Buy lub bezpośrednio od firmy Microsoft w cenach od 120 do 140 dolarów. Nieoficjalnie działający klucz produktu Windows można kupić w witrynach odsprzedaży kluczy produktu w cenie od 15 do 40 USD. Wiele z tych witryn jest szkicowych i nie będziemy zamieszczać bezpośrednich linków do żadnej z nich, ale jest to jeden ze sposobów uzyskania działającego klucza.

Ponadto, nieoficjalnie, odniosłem pewne sukcesy, używając starych kluczy produktów Windows 7 i Windows 8 do aktywacji równoważnych wersji systemu Windows 11. Nie jest tajemnicą, że instalator systemu Windows 10 będzie nadal akceptował te stare klucze produktów długo po „oficjalnym” wygaśnięciu data. Oferta bezpłatnej aktualizacji systemu Windows 10 wygasła w 2016 r., a przynajmniej w naszych testach te klucze nadal działały w systemie Windows 11.

Czego potrzebuję, aby „obsługiwać” mój komputer?

Powtórzmy wymagania systemowe Windows 11:

• „Zgodny” dwurdzeniowy 64-bitowy procesor 1 GHz lub szybszy firmy Intel , AMD lub Qualcomm.
• 4GB RAMu
• 64 GB pamięci
• Obsługiwany i włączony UEFI Secure Boot
• Moduł zaufanej platformy (TPM), wersja 2.0
• Karta graficzna kompatybilna z DirectX 12 ze sterownikiem WDDM 2.0.
• Wyświetlacz 720p większy niż 9 cali

Windows 11 Home wymaga konta Microsoft i połączenia internetowego; Systemu Windows 11 Pro można nadal używać z kontem lokalnym w systemie Windows 11 w wersji 21H1, ale aktualizacja 22H2 dla wersji Pro będzie również wymagać zalogowania się do konta Microsoft. Istnieją obejścia tego problemu, które omówimy później.

Wymagania dotyczące procesora są najbardziej rygorystyczne; Obsługiwane procesory obejmują procesory Intel Core ósmej generacji i nowsze oraz procesory AMD Ryzen z serii 2000 i nowsze. Wszystkie te chipy zostały wydane pod koniec 2017 r. – na początku 2018 r. Starsze komputery nie mogą oficjalnie uruchamiać systemu Windows 11. Jest to duże odejście od systemu Windows 10, który starał się obsługiwać prawie wszystko, co mogło działać w systemie Windows 7 lub Windows 8.

Dowiemy się więcej o tych wymaganiach (i ich zasadności) w naszej recenzji. Ale trzy najważniejsze to wymagania dotyczące procesora, wymagania dotyczące modułu TPM i wymagania dotyczące bezpiecznego rozruchu.

Skąd mam wiedzieć, czy mój komputer jest obsługiwany?

Gdy otworzysz Windows Update w Windows 10, może ci powiedzieć, czy twój komputer jest obsługiwany, czy nie. Jednak najłatwiejszym sposobem ręcznego sprawdzenia jest aplikacja Microsoft PC Health Check . Wczesne wersje tej aplikacji nie były świetne, ale bieżąca wersja powie Ci, czy Twój komputer jest zgodny, a także dlaczego jest zgodny, czy nie.

Jeśli nie używasz obsługiwanego procesora, zaplanuj uaktualnienie do obsługiwanego procesora lub przejdź do sekcji, w której mówimy o instalowaniu systemu Windows 11 na nieobsługiwanych komputerach.

Jeśli Twój procesor jest obsługiwany, ale nie spełniasz wymagań modułu TPM lub bezpiecznego rozruchu, dobrą wiadomością jest to, że jeśli coś jest nie tak z komputerem, obie te funkcje powinny być włączone w systemie BIOS komputera.

Jak wejść do BIOSu mojego komputera?

Zwykle można wejść do systemu BIOS, naciskając klawisz po włączeniu komputera, ale przed rozpoczęciem ładowania systemu Windows. Klawisze są różne, ale najbardziej powszechnym jest klawisz Delete, F2 (dla systemów Dell), F1 (dla systemów Lenovo) lub F10 (dla systemów HP).

Spójnym, ale bardziej okrężnym sposobem otwierania systemu BIOS jest przejście do aplikacji Ustawienia systemu Windows, następnie Windows Update, następnie Odzyskiwanie, a następnie Uruchom ponownie teraz w obszarze Uruchamianie zaawansowane. Na normalnym niebieskim ekranie, który zobaczysz obok, kliknij Rozwiązywanie problemów, następnie Opcje zaawansowane, a następnie Ustawienia oprogramowania układowego UEFI.

Jak włączyć moduł TPM?

Włączenie modułu TPM oprogramowania układowego procesora jest łatwe, ale znalezienie odpowiedniego ustawienia może być czasami trudne. Jeśli nie masz pewności, co robisz, spróbuj wyszukać hasło „[producent Twojego komputera lub płyty głównej] włącz moduł TPM”, ponieważ wielu producentów stworzyło strony pomocy specjalnie dla systemu Windows 11.

W przypadku systemów Intel: jeśli w ustawieniach chipsetu lub zabezpieczeń nie możesz znaleźć ustawienia oznaczonego „TPM”, poszukaj „Platform Trust Technology” lub „PTT” i włącz je. Systemy AMD zwykle nazywają to po prostu „fTPM”, chociaż można go również zobaczyć pod nazwą „Procesor bezpieczeństwa platformy” lub „PSP”.

Po włączeniu modułu TPM uruchom ponownie system Windows i zajrzyj do Menedżera urządzeń lub użyj aplikacji Health Check, aby upewnić się, że działa prawidłowo.

Jak włączyć bezpieczny rozruch?

Każdy komputer wprowadzony na rynek po wydaniu systemu Windows 8 w 2012 roku musi obsługiwać Bezpieczny rozruch, który pomaga zapobiegać ładowaniu niepodpisanego i potencjalnie złośliwego oprogramowania podczas procesu uruchamiania komputera. Powinieneś być w stanie włączyć go w systemie BIOS komputera, jeśli nie jest jeszcze włączony, zwykle w obszarze Zabezpieczenia lub Rozruch. Podobnie jak w przypadku włączania modułu TPM, jeśli nie możesz znaleźć ustawienia, sprawdź instrukcję komputera lub płyty głównej.

Jeśli komputer nie uruchamia się po włączeniu Bezpiecznego rozruchu, nie martw się — wystarczy wykonać kilka dodatkowych kroków. Brak możliwości rozruchu jest najprawdopodobniej spowodowany tym, że dysk twardy lub dysk SSD jest skonfigurowany z tablicą partycji MBR (lub głównym rekordem rozruchowym), a nie z nowszym formatem GPT (GUID Partition Table), który jest wymagany zarówno do bezpiecznego rozruchu, jak i do interfejsu UEFI.

Aby to sprawdzić, kliknij prawym przyciskiem myszy przycisk Start lub użyj skrótu klawiaturowego Windows + X, a następnie kliknij Zarządzanie dyskami z wyświetlonego menu. Kliknij prawym przyciskiem myszy dowolny dysk, na którym jest zainstalowany system Windows (na większości komputerów będzie to Dysk 0, ale nie zawsze, jeśli masz wiele dysków twardych), a następnie kliknij Właściwości i sprawdź kartę Woluminy. Jeśli twój styl partycji jest wymieniony jako MBR, musisz przekonwertować dysk.

Aby przekonwertować MBR na GPT w systemie Windows 10:

• Otwórz Ustawienia, następnie Windows Update, następnie Odzyskiwanie i kliknij Uruchom ponownie teraz w obszarze Zaawansowane uruchamianie.
• Po ponownym uruchomieniu komputera kliknij przycisk Rozwiązywanie problemów, następnie Opcje zaawansowane, a następnie Wiersz polecenia.
• W oknie wiersza polecenia wpisz, mbr2gpt /validateaby sprawdzić, czy dysk można przekonwertować. Następnie wpisz mbr2gpt /convertkonwertuj dysk.
• Kiedy skończysz, ponownie włącz bezpieczny rozruch w systemie BIOS, a komputer powinien uruchomić się normalnie.

Jeśli ta konwersja z jakiegoś powodu się nie powiedzie, najłatwiejszą opcją może być czysta ponowna instalacja systemu Windows 10 lub 11 z włączonym Bezpiecznym rozruchem. Gdy sformatujesz dysk i zainstalujesz system Windows z rozruchowego dysku USB, użyje on GPT zamiast MBR.