MIT ujawnia, dlaczego tak trudno jest idealnie oddzielić dwie połówki Oreo

MIT zajmuje się nauką dzielenia oreo, dobrze uzasadnionym eksperymentem w reologii.

Naukowcy z prestiżowego Massachusetts Institute of Technology (MIT) stworzyli urządzenie wydrukowane w 3D, aby lepiej zrozumieć naukę stojącą za rozdzielaniem dwóch połówek ciasteczka Oreo. Nazywane Oreometrem , ich urządzenie wykorzystuje gumki i monety do kontrolowania wielkości momentu obrotowego przykładanego do każdej strony, gdy ciastko jest przepołowione. Dodanie elementów z jednej strony obraca jedną z dwóch kamer i oddziela Oreo.

MIT zajmuje się nauką o separacji Oreos

Po przetestowaniu różnych rodzajów Oreo naukowcy doszli do wniosku, że prawie każdy, kto jadł Oreo, wie, że krem ​​często przykleja się do jednej strony, nawet w przypadku odmian Double i Mega Stuf. Jednak według zespołu szybkość odgrywa pewną rolę. Jeśli wykonasz operację bardzo szybko, oddzielenie jej będzie wymagało więcej wysiłku. Co zaskakujące, naukowcy odkryli również, że krem ​​oddzielił się bardziej równomiernie od starych opakowań po ciastkach.

Naukowcy uważają, że proces produkcji Oreo jest jedną z przyczyn tego zjawiska: „Filmy produkcyjne pokazują, że najpierw kładą pierwszy plasterek, potem nakładają na ten plasterek krem, a następnie kładą drugi plasterek na wierzchu” – mówi Crystal Owensa. doktorant inżynierii mechanicznej w Massachusetts Institute of Technology. „Oczywiście z powodu tego niewielkiego opóźnienia krem ​​lepiej przylega do pierwszego plasterka”.

Absolutnie wiarygodne doświadczenie w zakresie reologii

Badanie to zostało opublikowane w czasopiśmie Physics of Fluids, ponieważ stanowi bardzo poważne ćwiczenie z reologii, a mianowicie badanie deformacji i przepływu materii pod zastosowanym ograniczeniem. Naukowcy ustalili, że w zależności od tego, jak żywność reaguje na stres, powinna być klasyfikowana jako „miękka”, a nie krucha, twarda czy gumowata. Odkryli również, że siła wymagana do odkształcenia nadzienia lub uczynienia go płynnym jest podobna do siły mozzarelli i dwukrotnie większa niż w przypadku masła orzechowego lub serka śmietankowego.

Z tego badania wynikają inne interesujące korzyści: „Moje wydrukowane w 3D e-liquidy należą do tej samej klasy co kremy Oreos” — wyjaśnia Crystal Owens. „Te wyniki mogą pomóc mi udoskonalić atramenty podczas próby drukowania elektroniki z elastycznych nanorurek węglowych, ponieważ nanorurki węglowe odkształcają się w podobny sposób”.

Crystal Owens sugeruje również, że gdyby wnętrze każdej połówki Oreo było bardziej teksturowane, byłoby w stanie lepiej chwycić krem, a nadzienie lepiej się oddziela. „W ich obecnej konfiguracji stwierdziliśmy, że nie ma techniki równomiernego rozdzielania kremu”.

Jeśli chcesz spróbować eksperymentu, możesz pobrać plany rudometru 3D .